"Met mijn lichtje in het donker loop ik zingend in het rond,
hemel vol met stergeflonker en mijn straaltjes op de grond."
Overmorgen is het Sint Maarten. Tot gister had ik de stemming voor Sint Maarten nog niet zo te pakken. Maar het was gister heerlijk herfstweer en we zijn een flink stuk gaan lopen in de duinen. Het was heerlijk! Thuis dook ik in het boek van Juul van der Stok, "Schipper mag ik overvaren?". Tja dat helpt wel! Daarna heb ik het transparantje met de lampionnenoptocht gemaakt. (Die van Sint Maarten maakte ik lang geleden.) Laat Sint Maarten nu maar komen. Ik ga er extra van genieten want het zou voor Anne zomaar de laatste keer kunnen zijn. Ze gaat volgend jaar namelijk naar de middelbare school.....
Wednesday the 11th of November it is Martinmas. Until yesterday, I didn't get in the mood for Martinmas. But yesterday we had beautiful autumn wheather and we went for a long walk in the dunes. It was ver nice! At home I took the book of Juul van der Stok, "Schipper mag ik overvaren?". Well, that helped (it's a very inspiring book about the seasons and celebrations through the year)! After that I made the transparant with the children with their lanterns. ( I made the other one a long time ago.) Let Martinmas begin! I'm gonna enjoy it extra because it might be the last time for our daughter, for she it starting secundary school next year.
Wat zijn ze mooi! Liefs, Barbara
BeantwoordenVerwijderenWat zijn ze mooi! Liefs, Barbara
BeantwoordenVerwijderenWat een fraaie transparantjes.
BeantwoordenVerwijderenPráchtig!
BeantwoordenVerwijderenVoor volgend jaar, een mooi passend vers:
BeantwoordenVerwijderenSINT-MAARTEN voorbij
't Was vrijdag dat ze langs de deuren gingen
De lampions en tassen lagen klaar
Ze doken in de schemering om daar
De werken van Sint-Maarten te bezingen
Ik zag mijn zoontje staan op het trottoir
Een reus tussen zijn kleine volgelingen
Hij hoefde niet meer naar de bel te springen
Hij kon erbij, het was zijn laatste jaar
Het volgend jaar dan kan hij niet meer mee
Dan trekt Sint-Maarten andermaal zijn degen
En hakt zijn jeugd genadeloos in twee
Dan staart hij als een puber door de ruit
Dan bromt zijn veel te zware stem mij tegen
Dan blaast de tijd zijn jongenslampje uit
Ivo de wijs
groet, Arya
Mooi! Dank je, Arya!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Severine