Vertelschoenen.../Storytellingshoes...

Vandaag heb ik sinds lange tijd mijn vertelschoenen weer eens aan gehad.
Op het eindfeest had ik een tafelspel voor de kleuters gespeeld. Toen vroeg de juf van Pijke of ik ook iets leuks wist voor haar klas. Toen dacht ik aan mijn vertelschoenen. Dat zijn hele bijzondere schoenen. Als ik die namelijk aan doe dan borrelt er vanuit mijn tenen een verhaal omhoog.
Vandaag was de laatste schooldag van het jaar. Toen heb ik eerst bij Anne en later bij Pijke in de klas het verhaal  "De zoon van de houthakker" verteld. Beide groepen zijn middenbouwgroepen (groep 3,4 en 5 bij elkaar). Ik leidde het verhaal in door te vertellen over mijn bijzondere schoenen en trok ze ter plekke aan en ze deden het! 's Middags kwam er een jongetje van 9 naar me toe: "Dat waren leuke schoenen, zeg! Kwam dat verhaal nou echt uit die tenen?"

Today I wore my storytelling shoes again. That was a long time ago.
I played a tablestory at The end of the year party for Kindergarten children. The teacher of my son asked me, weather I knew something nice for her class as well. And then I thought of my storytellingshoes. Those are very special shoes. Because when I put them on, a story just comes up through my toes.
Today was the last schoolday of the year. First I told the story "The son of the lumberjack" in Annes class and later on in the class of Pijke. Both groups have children from 6 to 9 years old. I started my story by telling about my special shoes. Then I put them on and they worked! In the afternoon a boy of 9 years old came up to me and said: "Those were nice shoes! Did that really come up through those toes?"