Ik doe mijn uiterste best om de jaarfeesten thuis gestalte te geven.
Ik merk dat ik dat lastiger vind nu de kinderen niet meer op de Vrije School zitten en ikzelf ook niet meer werk als kleuterjuffie. Door school zaten we voorheen veel meer in de stroom. De liedjes, verhalen en spellletjes slopen vanzelf het huis binnen. Ik moet dat nu bewuster "tevoorschijn toveren".
Een grote hulp daarbij is het boek dat ik hier al eerder noemde "Schipper mag ik overvaren?" van Juul van der Stok. Ik vind het een heel fijn boek. Er staat veel achtergrondinformatie in, maar ook manieren om thuis een mooie invulling te geven aan de jaarfeesten.
Voor Pinksteren hebben we om de beurt een kaarsje aangestoken (vanuit de grote kaars in het midden) voor iemand die we iets goeds toewenste. We hebben het verhaal van Jorinde en Joringel gelezen. En we hebben natuurlijk alle liedjes gezongen en spelletjes gespeeld.
Anne was vorig jaar het een na oudste meisje, dus net geen Pinksterbruidje. Ik had voor haar een sluiertje gemaakt en voor Pijke had ik een hoedje versierd. En ze kregen natuurlijk allebei hun Duifjesbellenstok.
Bij onze "lekkerstijd" hadden we onze eigengebakken/versierde vlindercake.
Het was erg gezellig!
Wat leuk dat ik jouw blog heb ontdekt!! Ik heb al wat rondgekeken en wauw...wat maak jij mooie dingen!! Thuis de jaarfeesten vieren doe ik dus ook. Onze dames zijn al heuse pubers maar onze kleine man zit op een reguliere ZMLK school dus geen jaarfeesten daar. Ik snap precies wat je bedoelt...vroeger met de meiden zat ik helemaal in die stroom....nu vraagt het meer van ons als ouders.Leuk dat ik bij jou inspriratie kan opdoen. Je jaartafels zijn echt smullen!!! Lieve groet, Petra
BeantwoordenVerwijderenWat leuk om te lezen hoe jij de jaarfeesten ervaart en viert. Het lukt mij ook niet meer zo goed om mee te gaan in de jaar-stroom, straks wanneer ik kindjes mag ontvangen in mijn kleine kdv wil ik er wel veel mee mee aan de slag. Dat hoort natuurlijk ook in een sofisch kdv, dan doe ik het ook ergens voor. Af en toe maak ik nog popjes en andere dingetjes voor de tafel, maar dat is al een stuk minder geworden. Eigenlijk heb ik niet eens meer een echte tafel, het zijn meer kleine hoekjes met wat kleine dingen zoals een kaartje en wat leuks om het seizoen aan te geven. Ik heb dan zelf ook nog geen kinderen, anders zou het wel anders zijn.
BeantwoordenVerwijderenToch is en blijft het leuk om te zien hoe anderen er invulling aan geven